Dit is het soort boek waarin je je volledig kunt verdiepen en waarbij je zonder het door te hebben de ene pagina na de andere omslaat. Wat is de term ook alweer? O ja, een pageturner! Ik ben zeer enthousiast over dit pareltje.

Ginny Moon

Hoewel het boek begint met een scène waarin Ginny een pop die moest doorgaan voor een baby (je weet wel, zoals in verzorgingsles in Amerika)  in een koffer stopt omdat ze het gehuil niet meer kon aanhoren, is het een personage waar ontzettend van gaat houden. Ze heeft haar eigen manier van denken die soms logisch is en soms totaal de plank misslaat. Hoewel haar communicatievaardigheden niet altijd even goed zijn, is één ding zeker: ze heeft gelijk.

Trauma

Ik denk dat velen van jullie het inmiddels wel van me weten, maar geef me een boek met een personage met een trauma en ik wil het lezen. Voeg er een ingewikkeld verleden aan toe en geef het boek een mooie cover, en je houdt me niet meer tegen.

Bij haar derde pleeggezin heeft ze eindelijk een thuis gevonden – iets waar ieder ander gelukkig mee zou zijn. Maar Ginny bekijkt de wereld nou eenmaal met een heel eigen logica. Dus of haar biologische moeder nou gevaarlijk is of niet, Ginny moet haar vinden.

Nou, dit deed het hem wel.

Onder de indruk

Het boek voldeed aan de verwachtingen en een reden dat ik zo onder de indruk was, is dat het echt heel meeslepend geschreven is. Je zit volledig in Ginny’s hoofd. Daarnaast waren de bijpersonages erg goed uitgewerkt en gruwelde ik soms vanwege de dingen die geïmpliceerd werden.

Ik vind het altijd ontzettend knap als een auteur een wereld weet neer te zetten, waarin je gewoon wilt blijven, ongeacht of er nog iets spannends gebeurt in het plot. Ik had hetzelfde bij Ik zie je in de kosmos en ook bij dit boek ervoer ik dat verlangen. Helaas bereik je ooit de laatste pagina en hoewel die net zo mooi was als de rest van het boek, was het een teleurstelling.

Aanrader voor een regenachtige dag thuis op de bank.